Meer dan 45 jaar geleden werd Vosco opgericht, om precies te zijn op donderdag 18 december 1969. Jef Hendrix, Walter Van Der Smissen en Fernand Geerinckx stonden aan de wieg van deze club, die in de schoot van de scoutsvrienden van de Pius X-parochie te Wilrijk werd opgericht. Hieruit ontstond ook de naam van de nieuwe volleybalclub: VOlleybal SCOutsvrienden.

De eerste jaren bracht men hoofdzakelijk door met recreatievolley, afgewisseld met vriendschappelijke wedstrijden en tornooien, maar na enige jaren wilden de toenmalige volleyballers zich toch meer en meer met andere ploegen meten. De stichtende leden werden wat ouder, en hun kinderen, die ook door de volleybalmicrobe gebeten waren, werden groot genoeg om zelf te volleyen. Van toen af drong zich de noodzaak op om op eigen benen te staan. Om de naam Vosco te kunnen behouden, werd naar een nieuwe betekenis voor deze naam gezocht. De bestuursleden vonden die in de afkorting VOlleybal, Sport en Cultuur Oosterveld. Sinds 1974 is dat nog steeds de betekenis van Vosco.

Datzelfde jaar werd besloten om aan te sluiten bij de ‘Koninklijke Katholieke Sportfederatie van België’, via ‘VKS’ naar ‘Sporcrea’ geëvolueerd, dat intussen met SPORTA is gefusioneerd. Van dan af trad Vosco aan met meisjes- en jongensscholieren. Het was de kiem voor de latere groei in competitieverband. Deze uitbreiding had tot gevolg dat de wedstrijden niet meer in de zaal van het Pius X Centrum konden doorgaan, en dus werd er in september 1976 naar de sportzaal van de gemeenteschool in de Spoorweglaan uitgeweken. Twee jaar later had Vosco al zes ploegen in competitie. Twee jeugd-, twee dames- en twee herenploegen. Het werd dus hoog tijd om de club degelijk te structureren en te organiseren. Het oprichten van een VZW lag voor de hand, maar een grote club heeft ook grote kosten. Vosco heeft echter altijd het geluk gehad te kunnen rekenen op zeer enthousiaste leden en ereleden om samen met het bestuur de nevenactiviteiten te organiseren. Er werd een jaarlijkse kaartavond opgestart, een evenement dat nog ieder jaar op de laatste zaterdag van januari doorgaat, en sinds enkele jaren heeft in de maand november de jaarlijkse Vosco-quiz plaats. Sinds oktober 2011 is daar nog de jaarlijkse Vosco-Spaghetti-avond bijgekomen. Op sportief vlak is het traditioneel ledentornooi elk jaar een vrolijke happening.

Op volleybalgebied was Vosco er zich eind de jaren ’70 begin jaren ’80 terdege van bewust dat het over een uitstekende lichting volleyballers beschikte, zowel bij de dames als bij de heren. Verschillende jeugdspelers werden regelmatig door de federatie opgeroepen om aan te treden tegen de jeugdploegen uit Nederland, of om deel te nemen aan het Internationaal FICEP-tornooi. In 1978 behaalde Vosco twee kampioentitels, de meisjes wonnen de ‘Beker van Antwerpen’, en de jongens waren bekerfinalist. Reden genoeg voor het gemeentebestuur van Wilrijk om de voltallige club uit te nodigen op een receptie in het gemeentehuis.

Het succes van Vosco vergemakkelijkte het zoeken en vinden van sponsors. ‘Bulo Kantoormeubelen’ was de eerste grote sponsor van de club, publiciteitsfirma ‘Bernaerts’ de tweede. Sinds enkele jaren is Mode Belvu Sport onze hoofdsponsor, en voor ons drukwerk kunnen we al sinds vele jaren een beroep doen op drukkerij-kartonnage Baskerville.

Het sportief hoogtepunt beleefde Vosco in 1989. De eerste herenploeg behaalde de kampioenstitel in de hoogste afdeling, en was bekerfinalist. De tweede herenploeg werd kampioen in de hoogste reservenreeks, en dat deed ook de derde herenploeg in de reserven B-reeks. Van de drie damesploegen waren er twee die beslag konden leggen op een eervolle en verdienstelijke derde plaats. Het waren ongelooflijke resultaten, net op het moment dat de club zijn 20ste verjaardag vierde. Zoals gebruikelijk werd ook voor deze lustrumverjaardag in Pulderbos een groot familiefeest gegeven, met barbecue en al.

Mooie liedjes duren evenwel niet altijd lang, en in de jaren negentig ging het op sportief gebied allemaal net iets minder voor Vosco. Volledigheidshalve moet vermeld worden dat sinds 1990 wel elk jaar door een van de Vosco-ploegen een podiumplaats behaald werd in de sportiviteitbeker, en dat is toch ook een mooie prestatie. Tegen het einde van de jaren ’90 werd het stilaan onmogelijk om alle competitiewedstrijden in de Spoorweglaan af te werken. Er moest dus uitgeweken worden, en Vosco vond onderdak in het sportcentrum van het Ruca. Helaas niet voor lang, want de Karel De Grote Hogeschool legde op vrijdagavonden beslag op de sporthal voor het inrichten van fuiven. Op die manier kwam Vosco terecht bij St. Amedeus in Mortsel, die pas een splinternieuwe sporthal gebouwd hadden. In afwachting van een definitieve verhuis speelde de club nog een korte periode op zondagvoormiddag in de sporthal van Hove. Maar na 10 jaar St. Amedeus, moest er weer naar een andere sporthal uitgekeken worden. De nieuwe directie van Amedeus liet in hun sporthal immers geen competitiesport meer toe. En dus spelen we sedert 2009 in zaal Extra Time in Hoboken. Het grote voordeel van deze zaal is dat voor het eerst in de geschiedenis van Vosco al onze ploegen hun thuiswedstrijden op dezelfde avond kunnen afwerken. Dat heeft de cohesie binnen de club alleen maar ten goede doen komen.

Nu Vosco meer dan 45 jaar bestaat, en meer dan 40 jaar competitie speelt, kan met fierheid op het verleden teruggeblikt worden. De club heeft een zeer mooi palmares bijeen gespeeld: 12 maal de finale van de ‘Beker van Antwerpen’, waarvan de helft gewonnen, en allemaal samen behaalden de Vosco-ploegen 26 kampioenstitels. Het is niet vanzelfsprekend om het de volgende jaren even goed te doen. Het bestuur zal zijn beste beentje moeten voorzetten, en van de speelsters en spelers zullen sportieve en extrasportieve inspanningen gevraagd worden. Vosco zou echter Vosco niet zijn als we de toekomst niet hoopvol tegemoet zouden kijken.